من تا وقتی در 12 سالگی ویروس کرونا بیاد خیلی دوست داشتم مهربان باشم فضای بیرون بودم ولی بعد از شیوع این ویروس من کل زندگیم عوض شد حتی نمیدونستم اینترنت چیه اون زمان ولی بعد اون کارم شد 24 ساعته فضای مجازی با کامپیوتر و از این تغییر به شدت راضیم چون زندگیم جای خوبی قرار داره کرونا برا خیلیا بد بود و تلفات داد ولی منو شاید بیدار کرد

من قبل 13 سالگی خیلی دختر پرانرژی بودم ولی از اون سن به بعد خیلی احساس تفاوت کردم با بقیه آدم ها سعی کردم خودم و بیشتر بشناسم توی اون سن و سال کار هایی که خیلی از هم سن هام انجام میدادن رو انجام نمی‌دادم سرم توی کار خودم بود حتی توی اون دوره ای که سعی کردم خودم رو بشناسم دوستی پیدا نکردم ولی بعدش نتیجه خوبی گرفتم خودم رو شناختم و همچنین محیط اطرافم رو خیلی خوب ارتباط گرفتم با آدم ها و راضیم از این ولی جدیدا یعنی همین 6 یا7 ماه پیش خیلی از نظر روحی حالم بده ولی نشون نمیدم فقط گاهی شب ها با خودم خلوت میکنم و سعی میکنم منطقی فکر کنم و حال خودمو خوب کنم.

کمتر از ۲۴ ساعت دیگه مونده به تولدم ولی دیگه احساس و هیجان قبل رو ندارم اصلا برام مهم نیست...

من قبلا واقعا شاد بودم ولی الان خیلی ناراحتم خیلی شکننده شدم با هرکی رفیق شدم بهم اسیب زد و الان دیگه نمیتونم به کسی اعتماد کنم همش در حال تلاشم برای ایندم عاشق مستقل شدنم ولی اکثر اوقات تنهام و در حال گریه کردنم :)تنهایی شده عضوی از من و این واقعا بده

من یه ادم مهربون و دلسوز بودم اما به خاطر زبون تُندم اصلا درکم نمیکن

من یه دختر خیلی مهربون بودم شوخ طبع اما اطرافیانم از این ویژگیم سواستفاده کردن الان دیگه کمتر با کسی صحبت میکنم اما الان یه دوست دارم دوست دارم خیلی خوبه به حرفام درد و دلام گوش میده همیشه هوا مو داره اما از این میترسم که اون هم بره من الان به شدت احساس میکنم هیچکس دوستم نداره و اضافه هستم

من یک دختر شوخ طبع بودم و دوستای زیادی داشتم اما الان افسرده شدم بیشتر دوست دارم تنها باشم جدیداًهم فکر میکنم که همه از من متنفرن

سلام من همیشه به ارزوم میرسم و خیلی خوشحال و با دوست دخترام حال میکنم...

من خیلی شاد بودم بعد یه مدت هیچ دوستی نداشتم از دوس شدن میترسیدم با هر کی دوس میشدم میرفت از پیشم به خاطر همون دیگه با هیچ کس طرح رفاقت ننوشتم تا اینکه تو مدرسه با هم کلاسیم آشنا شدم و باهم رفیقات کردیم و الان ۳ ساله باهم رفیقیم میدونم این رفیقم با همه فرق داره تو ۱۰ سالگی باهم آشنا شدیم و تا الان باهمیم تابستون ها هم باهم هر لحظه هر دقیقه فقط یه مشکل دارم اونم اینه که خیلی خیال پردازی میکنم یعنی زندگی دوم دارم اونم تو خیالات خودم

من قبلا شادتر بودم ولی الان افسرده ام و افسردگی دارم من اصلا هیچ دوستی ندارم و در پیدا کردن دوست خوب همیشه مشکل داشتم نمیدونم چرا ولی احساس میکنم هیچکس علاقه ای به دوست شدن با من نداره و خودم رو با فضای مجازی و گوش دادن موزیک سرگرم میکنم

من قبلا خیلی شاد بودم ولی الان خیلی افسرده ام و افسردگی دارم من اصلادوست ندارم و خیلی در دوست خوب پیدا کردن مشکل دارم نمیدونم چرا اما احساس میکنم که کسی خیلی علاقه ای برای دوست شدن با من نداره وهمیشه احساس تنهایی میکنم و بیشتر مواقع خودم رو با فضای مجازی و گوش دادن موزیک سرگرم میکنم

من قبلا خیلی شاد تر از الان بودم اما خب این طبیعیه و به خاطر بزرگ شدنه که الان استرسم از همیشه بیشتره ولی خب با فیلمای کره ای و کیپاپ میتونم خودمو سرگرم کنم و واقعا کمک میکنه مخصوصا بی تی اس

من فرد مثبتی بودم با ادب و پر حرف بودم ولی جدیدا فضای مجازی نابودم کرد الان کمی افسرده و غمگینم میخوام تلاش کنم درست شم ولی نمیتونم من بزرگ ترین ترسم تنهایی بود ولی الان عاشق تنهایی م

من یک برادر دارم کمی غمگینم هیچوفت از خانواده ام احساس نارضایتی نکردم بیشتر اوقات با برادرم دعوام میشه دوستای زیادی دارم ولی در عین حال تنهام یکم درون گرا شدم جدیدا عاشق فیلم های کره ای ام و البته عاشق حیوونا با چیزای کوچیک خوشحال میشم اما بازم خیلی اوقات ناراحتم

تک فرزند بودم و فعلا هستم. من یک زندگی آرام را با پدر و مادرم داشتم آنها هیچ وقت نگذاشتند که من کمبودی را احساس کنم شاید شما فکر کنید که من تک فرزندم لوس و از خود رازی هستم ولی نه این طور نیست من خیلی خون گرم و خاکی هستم و اصلا لوس نیستم چون من دختر ترک هستم