چقدر مثل هم بودیم چندنفری ک گفتن کنکوری هستیم انگار خودم نوشتم ..

سلام بچه ها من الا ۲۱ سالمه تقریبا یک ماه دیگه ۲۲سالم میشه امیدوارم هر جا ک هستید سالم باشید من متولد سی بهمن هشتاد یک هستم. ی جورایی ما جفت هلی هم دیگه هستیم...

همه ۳۰ بهمنی های ۸۱ ای خفن ، امیدوارم تک تک تون حالتون خوب باشه ، خب همونطور که میدونین الان ۲۱ سالمونه ، میتونم بگم از ۱۷ سالگی به اینور رو اصلا زندگی نکردم انگار همین دیروز بود تولدمو گرفتم و دو روز بعدش همه جارو به خاطر کرونا تعطیل کردن ، از خیلی عقب افتادیم ، زندگیامون قشنگ ۱۸۰ درجه تغییر کرد . من امسال رتبه ۸۵۰۰ کنکور شدم ، دلم میخواست بمونم واسه سال بعد واسه پزشکی که رویامه بخونم ولی واقعا دیگه شرایط جسمی و روحیش رو ندارم ، بریم دانشگاه ببینیم چی پیش میاد ، راستش یکم از دانشگاه رفتن میترسم و اعتماد به نفسم کمه ، ولی چه میشه کرد ما ۳۰ بهمن ۸۱ به دنیا اومدیم میریم تو دل ترس حتی اگه مثل سگ ترسیده باشیم

سلاااام. چقدر حس خوبی داره که به کسایی بنویسم که هممون با هم تو یک روز به دنیا اومدیم

سلام:) منم ی بهمن ماهی ام افسردگی واقعا داره منو از مسیر زندگیم دور میکنه ولی واجبه که حفظ ظاهر کنم خیلی حس خوبی بهم دست داد وقتی فهمیدم کلی هم سن خودم وجود داره شبی همزاد میومنه از صمیم قلبم آرزویَ موفقیت و خوشبختی میکنم ایشالا که یکی پس از دیگری به آروزهاتون برسین

سلام،رویام...گذشته بدی نداشتم،خوبم نبوده قطعا!الانم حال نسبتا خوبی دارم و میخام برم بشینم سر درسام،چون کنکوریم!...و خب همتونو دوست دارم

سلام رفقا

خیلی برام جالب بود خوندن متن کسایی که مثل خودم ۳۰ بهمن ۸۱ به دنیا اومدن ، قصه های متفاوت خیلی حیرت انگیزه عجیب بود برام این همه سرگذشت متفاوت ... من هم خوبم و زنده ؛ با داستانی متفاوت . بیاید داستانامون و بپذیریم و سعی کنیم پایان قشنگتری براش بنویسیم :)

سلام یکی گفت سیدعلیم متولد ۳۰بهمن ۸۱دقیقا منم همینم

صهلام به همتوننن:))))) امممم در حال حاضر پشت کنکوری ام و تلاش برای پاس کردن کنکور تیرماه:) آرزوی موفقیت برای خودم و همه ی سی‌اُمی هاا

سلام بچه ها من مجتبی ام ۳۰ بهمن ۱۳۸۱✌

سلام به همه هم تولدی هام من حس می کنم هر روز که از زندگیم میگذره مشکلاتم بزرگتر میشن و این مشکلات باعث شدن رفته رفته بزرگتر و با تجربه تر از قبل بشم ولی با این وجود خیلی سخته تحمل بعضی رنج ها برای همه آرزوی آرامش و حال خوش رو دارم

سلام چقدر جالب دوستی گفتن متولد ۳۰بهمن۸۱و دانشجوی روانشناسی هستن.... من هم دقیقا همینم

سلام منم متولد۳۰ ۱۳۸۱هستم و الان دانشجوی روانشناسیم

سلام نسیبه م الانک این پست رو میزارم ، ی دختر چهار ماهه دارم خدارو شکر انشالله هم تولدی هام ب ارزو هاشون برسن❤️

سلام من سیدعلی یه بهمنی ام ۳۰خوشحالم تا اینجا اومدم و بابت این همه اطلاعات ممنونم❤️

سلام منم یه بهمنیم. اتفاقای تلخی تا بحال تو زندگیم افتاده من زود ازدواج کردمو به تفاهم نرسیدمو طلاق گرفتم کنکور ندادمو کاملا بی انگیزم افسرده شدمو اخلاقم با هیچکس جور نیست. کسی نیست درکم کنه و آرامشمو از دست دادم دلم میخاد به دوران کودکیم برگردمو دوباره طعم ارامشو بچشم. ارزو میکنم همیشه حاله دلتون خوب بمونه

سلام من هم متولد ۳۰ بهمن ۸۱ هستم اتفاقات زیادی توی زندگی من افتاده و در عین حال هیچ اتفاقی نیفتاده من توی کنکور ۱۴۰۰ رتبه خوبی کسب نکردم ولی از این بابت خوشحالم چون تونستم خودمو بشناسم و قوی تر بشم، خیلی پر حرفی نکنم امیدوارم که هممون بتونیم به آرزو هامون برسیم.

سلام منم یه بهمنیم تو این سن وسال اتفاق خاصی برام پیش نیومده امیدوارم بهترین اتفاق هابرای هممون پیش بیاد

سلام من مریمم ۱۸ سالمه الان از گذشته تا الان چیزای خیلی بدی تجربه کردم خیلی بد زندگی خوب برام نگذشته هر لحظه احساس مرگ کردم خودکشی کردم... کسی رو پیدا نکردم که درکم کنه احساسمو بفهمه و با من راه بیاد زندگی بدی بوده برام ولی بازم خداروشکر انقد چیزای سختی تجربه کردم ولی بهمنیا جا نمیزنن هیچ وقت نا امید نشدم شماهم نشین بازم شرایطم سخته نمیتونم پیش بینی کم چون همیشه برعکس میشه امیدوارم یکی بیاد تو زندگیم که منو درک کنه...امیدوارم همه مردم جهان شاد باشن:)

گذشتم پر از تجربه و اشتباهای خوب بود. از هیچکدوم از انتخابا و اشتباهام پشیمون نیستم حتی اگه به قیمت خیلی جیزا تموم‌شد. همه اونا چیزی که الان هستم و‌ازش راضیم‌و ساختن. فقط به خودتون ایمان داشته باشین و‌محدودیتاتون و بشکنین! به هر قیمتی شده. ا

سلام ، دوست داشتن تنها بودن ،اگه عاشق کسی بشم دیگه خیلی سخت فراموش میشه ، رویا پردازی از ویژگی ها منه

همه اون چیزایی که راجب بهمنیا نوشته شده دقیقا درسته یا لاقل من اینجوریم فقط اینکه این روزا واقعا حس بدی دارم نسبت به زندگیم چون کم رو هستم خیلی جاها مسخره میشم.از همه کس بدم میاد دوس دارم تنها باشم

وقتی گفت ماجراجویی حس خوبی بهم دست داد به شدت مشتاقم که چیزای جدیدی کشف کنم

یادمه وقتی بچه بودم خیلی خوشحال وفارق از هرگونه اتفاقات اطرافم بودم تودنیای خودم وشادی های خودم غرق بودم ولی هرچی بزرگتر شدم وبیشتر فهمیدم ازاطرافیانم بیزار شدم والان که وقتی خودم تنهام بیشتر لذت میبرم تا جمع خانواده ای که وقتی اونجا حضور پیدامیکنم ذهنم خیلی جاهامیره ونمیدونم چطوری بگم. من ازاونا نیستم افکار وعقایدم بااونا فرق داره وروز به روز فاصلمون داره بیشتر وبیشتر میشه.

بنام خدای ایزد قدیم و حال نمیدونم از کجا شروع کنم ولی زندگی بچگیم با زندگی حال من خیلی فرق داره قبلا با این که چیزی برای سرگرمی زیاد نبود و فقط مشغول بازی با دوستای پچگی خودم بودم و خونمون جایی برای بازی با اسباب بازی نداشت ولی واقعا خوشحال بودم ، شاد بودم ، از بودن خودم خیلی خرسند بودم . ولی حالا که بزرگ شدم از تنهایی بیزارم نه دوستی دارم ، اکثرا هم نفرین به اینو و اون میکردم ولی بعدا از حرفم پشیمون میشم و یه گوشه ایی با خودم خلوتی میکنم . خلاصه از صحبت کتابی خسته شدم دیگه به زبون دیگه میخوام منظورم رو برسونم اونایی که میگن زمون و ایام و روزا ادما رو عوض میکنه سخت در اشتباهن تنها چیزی که ما رو عوض میکنه خودمون هستیم ، من با افتخار میگم که مغرورم خیلی غرور دارم و نمیزارم هر چیزی بیاد وسط و غرورم بشکنه . ولی لطفا با وجدان خودتون باشید این اتفاقایی که برامون میوفته و ما رو تحریف میکنه چیه ببخشیدا اینا همش خودمونیم برا همتولدی هام و اونایی که نیسن فقط یا نصیحت دارم بای این که خودمم به نصیحتا عالاقه ای ندارم ولی بازم مجبورم بگم برا هر کاری وجدانتون رو بزارید وسط و خودتون فکر کنین در مورد زندگیتون اینه که با چه کسایی بودین و شما رو به راهایی کشوندم *درچه حالی هستم ؟ حال ندارم وجدان محکمه ای یگانه است که نیازی به قاضی ندارد ...