شانزده سالم بود رفتم نیرو دریایی استخدام شدم اونقد بچه بودم که وقتی صدای مادرم رو بعد از سه ماه پشت تلفن شنیدم گریه ام گرفت نتونستم حرف بزنم خودمو رسوندم لب دریا یه دل سیر گریه کردم. چن سال بعد از اونجا زدم بیرون جوون بودم و خام، با دست خودم سرنوشت زندگیمو تغییر دادم حالا هم بعد از دو ازدواج نافرجام سومین رابطه ده سال شده که متاسفانه خداوند منو از داشتن فرزند محروم کرده نمیدونم شاید خیریت داره

فرزند سومم،،،درس خوندم کارشناسی ارشد گرفتم معلمم ۳۳ ازدواج کردم هنوز فرزند ندارم

من زندگی خوبی دارم در ۲۵ سالگی ازدواج کردم و در سن ۳۰ سالگی از ایران خارج شدم ۳ سال در ترکیه بودم و بعد به امرکا اومدم و خدا را شکرمی کنم زندگی خوب و پر برکتی در اینجا دارم و خوشحال هستم ، ارزو میکنم یک روز این رژیم خونخار نابود شود و مردم ایران هم طعم خوشبختی را بچشند

سلام .حالتون عالی. من تو یه خانواده پرجمعیت به دنبا اومدم فرزند اول خانواده بودم وکمک حال مادرم.و رسیدکی به درس وخواهر وبرادرانم به همین دلیل نتونستم وارد دانشگاه بشم.بعد از دیپلم ازدواج کردم وخدا بهم یه پسر خوشگل وتپل داد . زندگی فراز ونشیبهای زیادی داشت ولی هبچ وقت کم‌نیاوردم وادامه ام با همسرم خیلی همدل هستیم با کمک‌هم مسائل زندگی را پست سر گداشتیم الان خدا رو شکر زندگی ارومی داریم پسرم‌امسال دانشگاه قبول شد .بدترین اتفاق زندگیم از دست دادن مادرم بود .

با سلام به دوستانی که تو این روز متولد شدن زندگی همه با پست و بلندی زیادی همراه است خوب منم مثل همه ازدواج کردم متاسفانه سه ماه بعدش پدرم فوت کرد و از اون روز الان ۱۷سال میگذره کار کردم خیلی سخت درس خوندم و فرزندم را بزرگ کردم ۶ سال پیش از همسرم جدا شدم و با دخترم خوش میگذرونیم الانم با پشت کار و قدرت و حمت خودم و یاری خدا شکر تو خونه موندیم

سلام، تو یه خانواده پر جمعیت که از سطح متوسط پایینتر بوده به دنیا آمدم حتی پدر بزرگ و مادر بزرگ هم با ما زندگی میکردن تو جای کوچیک، درس خوندم تا بتونم به جایی برسم اما وضع مالی ضعیف و نبود راهنما باعث شد تا بشم دانشجوی اخراجی مهندسی کشاورزی،به دنبال علاقم شدم تعمیرکار الکترونیک، مغازه پدری دستمه،یه خونه کوچیک دارم، یه همسر که از علایق و انتخاب خودم بوده با یه پسر هفت ساله و یه دختر دو ساله، تلاشم برای رضایت خانوادمه، بدون توجه به مشکلات اقتصادی، زندگی اروم و قشنگی دارم، ممنون از سایتتون، جالب بود برام

سالم و سرحال .... پونزده ساله خبرنگار هستم الان یه دختر ۶ ساله دارم، عاشق شوهر و دخترم هستم ... سال هشتاد و هشت زندان رفتم اما شکر خدا تبرئه شدم ...به جز عشق به ایران و خانواده‌ام و نگرانی برای این دو غمی ندارم .‌‌‌... الان هم به خاطر کرونا توی خونه‌ام

سلام.ازشش سالگی یتیم شدم. نهمین سال مادرم مرد.تکوتنهازندگی کردم.هزاربارزمین خوردم ولی بازباتوکل برخدابلندشدم۲۴سالم بودمعتادشدم.زنو بچم ترکم کردن.۲۷سالگی ترک کردم وتابحال ۱۱ ساله پاکم.همسرسابقم بمن درهمان زمان خیانت کردوالان همسردوست صمیمیه منه.ضربه روحیه بزرگی خوردم.۷ساله که پسرموندیدم یعنی ازکشورخارج شدن ودیگه نتونستم تنهاپسرمموببینم.امید ارم سالموخوشحال باشه وبدونه تازمانیکه زندم دوسش دارم.الان دوباره ازدواج کردم ولی شانسه بدم دوباره بیکارشدم.شرمنده همسروصاحبخونم شدم.ازتون میخام هرکس این متنومیخونه برام دعاکنه تابیش ازاین شرمنده نشم. چون من واقعابجزخداوهمسرم هیچکسوتوی این دنیاندارم. روزگارتون شادوتنتون سالم.یاحق