دخترهای زمان من از کودکی ناچار بودند تو قالب و نقش بزرگتر از سنشون ظاهر بشن همگی زود تر از موقع درگیر زندگی شدیم حتی تو بازی هامونم مامان بازی کردیم ، ودلسوزخانواده بودیم و بارنجشون رنج کشیدیم ،تو نوجوانی هم درک نشدیم حق انتخاب کمترین حقوقمون که لباس بود را نداشتیم ترس از پدر و عمو و دایی و حتی مدیر و معاون هرگز نذاشت خودمون باشیم ،خنده ورقصیدن هم برای هم جنس ما ممنوع بود به جرم دختر بودن، با تمام این اوصاف و شرایط بارها یواشکی به دور از چشم جامعه و خانواده بلند بلند ریسه رفتیم و غش کردیم از خنده با دوستامون و دزدکی شیطنت هامون کردیم ، با شوهای رنگارنگی که یک سال انتظارش میکشیدیم تا نوروز با نوار ویدیو قاچاقی به دستمون برسه مدروز را ببینیم و رقص جدید یاد بگیریم و از لباساها مدل بدیم به خیاط تا از مد روز عقب نمونده باشیم .

سلام زمان ما بعد تولد با جنگ آغاز شد با سریال اوشین ادامه پیدا کرد بعد به تحریم ها رسید یهو زلزله ها و سیل ها آوار شدن و در آخر هم با کرونا تمام شد قیامت یعنی همین در کل خدایا شکررررت دوست داررررم

دلم میخواد دوستانم رو پیدا کنم سرگذشت ما عجیب بود به نظرم با شروع جنگ واتفاقات بد متولد شدیم زود بزرگ شدیم دلم برای تمام بچگی ها و آرامش ها تنگ شده برای برف های تهران آدم برفی نه آلودگی