هیچی لقب نسل سوخته رو از دهه ۶۰ ای ها دزدیدیم ما هشتادیا رفت. از بچگی تا رفتیم مدرسه همچی با ما عوض شد و کم کم ریختیم پایین

سرگذشت خوبی نداشتم بدم نداشتم یه اتفاق خیلی بد بوده و تا الان رو روحیم تأثیر گذاشته که خداروشکر اجازه نمیدم زندگیمو بهم بریزه دوستای زیادی ندارم و ناراحتی همه و یا راضی بودنشون واسم مهم نیست فقط ناراحتی افرادی که نزدیک و دوستانمن واسم مهمه خیلی ادم اجتماعی نیستم و تنهاییو ترجیح میدم به کمتر کسی میشه که اجازه بدم جز دوستانم بشه باید مراحل زیادی طی کنه تا من بتونم بهش اعتماد کنم . ادم عصبی هستم و درون گرا نمیتونم زیاد ابراز احساسات کنم.در حال تلاشم برای وکیل شدن و گرفتن مدرک حقوق. به امید پیروزیه همه هم تولدی هام:)

سلام. فعلا که همه چی خوبه خداروشکر. من دوستای زیادی دارم. و دوست ندارم هیچ کدومشون رو ناراحت کنم‌و همیشه از خودم راضی شون نگه میدارم. میرم ناز میکشم ناز بقیه رو که باهام قهر کردن حتی به اشتباه و حق با من باشه. اهل کلکلم ی جورایی و حاضر جوابم. خیلی خودمو دوست دارم. و همیشه هم دنبال عشقم. و امیدوارم خدا بهترین رو نصیبم کنه. راستی با خدا هم خیلی صمیمی صحبت میکنم گاهی اوقات براش میرقصم حتی. کلا خیلی دوستش دارم. اما نمازم!! گاهی نمیخونم و نگران میشم و عذاب وجدان میگیرم. این رو هم باید اضافه کنم که گاهی دروغ هم میگم‌درسم رو نخونده بیست میگیرم وهمه میگن بهم که خرخونم اما نیستم و هیچ کسی هم این رو قبول نمیکنه.این بیشتر دلمو به دردمیاره که ناراحتی بقیه برای من مهمه و میرمو جویامیشم اما کسی به ناراحتی من توجهی نمیکنه‌فکر کنم تا آخرعمرم‌باید‌نازبکشم.

گذشته تلخی داشتم اما با فکر نکردن به اون امروزم رو زیبا ساختم و میدونم که اینده هیجان انگیز و پر از موفقیت برای من خواهد بود و خودم برای خود رقم خواهم زد و امیدوارم که با مهارت گویندگی و مجری گری که دارم یه روانشناس موفق و با برگزاری سمینار های مثبت اندیشی یک اینده پر از هیجان خواهم داشت . با کمال تشکر از کسانی که در گذشته من بودن و تلخی را برای من فراهم نمودند که من اینده موفقیداشته باشم و من را به طوری پرورش بدن که نزارم تلخیی ها جلوی پیشرفت من را بگیرن