سرگذشت خیلی بدی داشتم همش به گریه و ناراحتی و درد وحسرت نداشتن بعضی چیزا بعضی آدما توی زندگیم که یه داغ روی دلم گذاشتن گذشت ولی سال ۱۴۰۰که دخترم به دنیا اومد یکم به آرامش رسیدم و جای خالی عزیزا مو برام پر کرد فهمیدم زندگی اونقدراهم بد نیست

سلام به همه آبان ماهی های عزیز الان که دارم این رو مینویسم،بین انتخاب شغل سردرگم ام نمیدونم چیکار کنم تا الان که خوب گذشته به قول پدربرزگم:فقط صد سال اول زندگی سخته

سلام .الان بیست و دو سالمه خیلی امیدم به زندگی زیاد ولی هنوز به اون چیزایی که میخوام نرسیدم ولی وقت هم کم ندارم تا اینجا بد نبودع زندگیم ولی سختی هم کم نداشته ولی اومدوار تا قبلا از ۳۰ سالگی به اونجایی که فک میکنم رسیده باشم چون اصن نمیخوام اون موقع هم مثل الان هنوز بخام کار کنم برا همه آرزو موفقیت میکنم . A.R

سلام منم دخترم بیست سالمه .هیفده سالگی ازدواج کردم اونم اجباری . مجبورم تحملش کنم چون دوستش ندارم ولی باید تا اخرش تحمل کنم مدرسه رو تا کلاس یازدهم ادامه دادم ولی شوهرم نذاشت ادامه تحصیل بدم . خیلی گذشته بدی رو گذروندم

سلام همزادی هام، راستش نمیدونم چی شد که خواستم یه چیزی بنویسم بعد خوندن کامنتاتون،متاهلم،زندگی خوبی دارم و کنکور هم فرهنگیان اوردم، در کل از زندگیم راضیم،ولی احتمالا تا چند سال اینده مهاجرت کرده باشم،در هر صورت براتون آرزوی خوشبختی و موفقیت دارم و اینکه بگم شما خیلی قوی هستین

.من دخترم و بیست سالمه عین خودتون:)ولی خوب یخورده زود رسیدم به دهه دوم زندگیم و هنوز حس میکنم هفده هجده ساله هستم.بهرحال جالبه بیست سالگیو دوست دارم.امیدوارم ده سال بعدی که بخوایم دوباره سر بزنیم به این سایت با کلییی خاطره قشنگ همراه باشه. واسه همه همزادام:))

فقط میتونم بگم میگذره از ۴ سالگی تا الان که ۲۰ سالمه تو شرایط بدی بودم

چرا اکثریت ازدواج کردن اینجوری باشه من ترشیدم که

سر گذشت خوبی نداشتم ۱۵دساله گی عقد کردم ۱۸ سالگی جدا شدم‌‌ هنوزم ک هنوزه از خودم بدم میاد ولی درکل سال خیلی خوبی ب دنیا اومدم من عاشق پاییزم

سرگذشت خوبی داشتم ولی خیلی خیلی زود بزرگ شدم و الان مادر یه پسر کوچولو خوشگلم .. شاید از اینکه زود بزرگ شدم و زیاد جوونی نکردم ناراحت باشم ولی وقتی چشمم به پسر خوشگلم میوفته همه غم هام فراموشم میشه و فقط خدارو شکر میکنم که دارمش .. امیدوارم در کنار همسرم همیشه سربلندی و عاقبت به خیری پسرمو ببینم

خیلی از ماه و روز تولدم خوشم میاد.. روزای سختیو پشت تر گذاشتم بالا پایین زیاد بوده حتی الانم هس خوبه تونستم کنار بیام اما امروز خیلی غمگینم با کسیم نمیتونم بحرفم شاید همین سختش میکنه کاش دیگ بزرگتر نشیم

حس میکنم با فردی ک تازه ازدواج کردم زندگی خوبی خوام داشت

سلام داشتم سرگذشت ها رو می‌خوندم و یه جورایی حس کردم که یه اشتراک هایی وجود داره اونم اینکه گذشته درست مثل باری میمونه که با گذشت هر لحظه سنگین و سنگین تر میشه و ما توان تغییرش رو نداریم پس باید اون رو کنار گذاشت و به جلو رفت. نمی‌دونم چرا ولی همه متولدین آبان رو خیلی دوست دارم و مطمئنم که افراد قابل اعتمادی هستن زمانی که قول بدن کاری رو انجام بدن چون دراین صورت تا اون کار رو نکن دست نمیکشن به خاطر این حس اعتماد دوستتون دارم و مطمئنم که دنیا با آبانی ها جای امن تر هست

سلام .خیلی خوشحالم که روز تولدم عددش ۲۰ هست .من وهر کسی که در این روز به دنیا اومدیم ،فقط وفقط خودمونیم که میتوگیم زندگیمونو ۲۰ یا هر عدد دیگری تبدیل کنیم.ما ابانیا خیلی خاصیم .چیزهایی که ما احساس میکنیم ماه های دیگه نمیتونن.مخصوصا فکر ادما.به خاطر همینه که رفیق کم داریم و از سر ناچاری و تنها نبودن حاضریم با افراد دیگه معاشرت کنیم.

گذشته ی بدی نداشتم اما الان یه ناراحتی دارم خدا کنه زودتر از سردرگمی دربیام، درکل تا اینجای زندگیم بد نبوده

به هرحال زندگی بالا و پایینی خودشو داره به قول همه گذشته ها گذشته

روجا هستم خوب زندگی نسبتا خوبی دارم تو ایران .دوران کنکور پشت سر گذاشتم که مزخرفترین 3 سال زندگیم بود پر استرس و.... امیدوارم اینده خوبی برامون رغم بخوره البته که چیز های زیادی برای گفتن هست اما کدوم بگیم؟ خوشحالم که 20 ابان 1380 به دنیا اومدم زندگی خوبی براتون ارزو میکنم

امیدوارم خوب باشین اگرم نیستین سعی کنیم همه چیز درست میشه مطمئنم خدا مراقبتونه سعی کنین آسون بگیرین چیزی نی

زندگی عجیبی نداشتم ولی همیشه رفتارای متفاوتی از خودم بروز دادم .زندگی سختی های خودشو داشته. برای همه داشته . با همه سختی های زندگی حالم خوبه، لااقل خیلی بد نیست! به هرحال الان دیدم دوتا آدم فارسی زبان ک از این سایت استفاده کردن و توی ایران زندگی میکنن دقیقا عین من متولد ۲۰آبان هستن، وجود دارن ، کی میدونه چند نفر مثل ما وجود داره . قبل ما میلیاردها نفر بودن ، بعد ما هم خواهند بود .تویی ک اینو میخونی هم مثه مایی، پس رها کن بره رفیق رها کن. آخرش پیچیده نیس مال همه یکیه

از ۱۳ سالگی تا ۱۷ ساگی اتفاقایی افتاد که زندگیم زیرورو شد شاید کمترین اتفاقی باشه که واسه کسی تو این سن بیافته ولی به هرحال گذشته ها گذشته والان فقط آیندس منم آینده خودمو تو کنکور میبینم امسال کنکور دارم‌رشته تجربی نمیدونم کیا اینو میخونن ولی هرکسی خوند دعا کنه به ارزوم که پزشکی برسم

گذشته غمگین و بدی داشتم ولی الان با اتفاقات خوب دارم پیش میرم