سلام زندگی مجردی منم بدنبود ولی از وقتی که متاهل شدم سختهایی زیادی کشیدم الان ۱۳ ساله که ازدواج کردم تو زندگیم خوشی ندیدم همش دعوا وگریه بوده الآنم که می‌خوام جدا بشم من خیلی به خدا توکل داشتم و دارم ولی نمی‌دونم چراجوابمو نداد۱۳سال از جوونی رو پای بی تجربگی خودم گذاشتم وهیچی نفهمیدم

سلام من معصومه ام مادر سه تا پسر پسر بزرگم ۱۵ سالشه . از بچگی از یکنواختی بدم میومد یه دختر عاشق پیشه ولی ب خدا توکل کردم از همون اول . خدایا همیشه هوامو داشت . چه ازدواج ک فقط با توکل ب خدا در سن ۱۷ سالگی و سختی های بعد از ازدواج ک باز هم با توکل بر خدا گذشت .بدون عشق وارد رابطه زناشویی شدم ولی شکر خدا ،الان راضی ام یا شاید خدا منو بساز آفرید ک بسازم و توکل کنم . با حسرت وارد خونه شوهر شدم شاید اگه نیازهام برطرف میشد ازدواج نمیکردم اما ب هر سختی گذشت و الان ک نزدیک ب ۱۶ سال از زندگیم میگذره تقریبا ب بیشتر آرزوهام رسیدم . از روستا ب شهر خودم اومدم . داخل خونه ای ک در رویا داشتم زندگی میکنم . مهر همسرم ب دلم افتاد و حرفه ای ک دوست داشتم و از بچگی آرزوم بود یعنی قالیبافی را دارم در کنارش ب آرزوی کارآفرینی رسیدم خدایا شکرت

سلام دوست دارم با هم جشن بگیریم تاخوشحالم

سلام.من دنبال آرزوهام رفتم وبهشونم رسیدم ولی نمیدونستم زندگی ایقدروزای تلخی داره.ایقد آرزوی بزرگ شدن داشتم حالا که بزرگ شدم وبه آرزوهام رسیدم میبینم چقد حقیره این زندگی وهیچی اونطور آدم که فکر میکنه نمیشه.ولی چون میگذرد غمی نیست.تو لحظه زندگی کنیت وشاد باشید دنیا خودش بموقعش اشک همه رو درمیاره.شاد وموفق باشید

من سعی کردم از وقتم استفاده کنم بالا پایین پاشته زندگیم که بدنرین جدا شدن مادر پدرم تو 24 سالگیم بود الان وکیلم و دانشجو دکتری یه رابطه 10ساله داشتم که منجربه ازدواج نشد که البته بهتر که نشد آدم من نبود و الان بیشتر دنبال یه همدمم که ارامش بهم بده که تو مردا ایرانی گویا یافت نمی شه

زندگی متلاطمی داشتم ولی امید دارم از این به بعد زندگی سرشار از آرامش نصیبم بشه

۶۶ درصد راضی ام و ۳۴ درصد عدم رضایت از خودم در صورتی که تا قبل دهه ۲۳ سالگی این درصد ۹۰ رضایت و ۱۰ عدم رضایت بوده هدفم در دهه ۳۰ الی ۳۳ به رضایت بیش از ۹۰ برسم و نگهدارمش

خدارو شکر بخاطر همین نفس کشیدن ها

سلام عزیزان.معروفم ازسنندج.مهم نیست چقدرازعمررفته یاچقدرش مونده.مهم‌هدرندادن بقیه لحظه ها و روزهاست.خاطرات و نوستالژیهاخوب و بجای خودولی بفکرفرداباشیم خودمونوآموزش و رشد بدیم.هم اقتصادی هم معنوی و اخلاقی.هیچوقت‌برای تغییردیرنیست.بشدت‌به‌خدا تکیه کنیم.و‌بهش ایمان‌بیاوریم.چون کارش درسته و اگه صبر و گذشت داشته باشین خدا جبران میکنه.شاید وسطای عمرمون باشیم این غم انگیز نیست‌ اگرتومسیر درست و خدمت به مردم و طبیعت باشیم.عاقبت بخیر سلامت و خوشبخت باشین.❤

دوبار کنکور کارشناسی دادم و توی دو رشته تحصیل کردم. دوستان خوبی داشتم . روابط متلاطمی داشتم.که هم خیلی خوب بود وهم بد. در عرض دوسال 3بار محل کارمو عوض کردم و فهمیدم اصلا نمیتونم زندگی کارمندی رو دوست داشته باشم. اولین کتابی که نوشتم امسال چاپ شد.

سرگذشت من تا الان همین که نفس میکشم و سالمم خدا رو شاکرم...از این به بعدشم میگذره فقط باید از اشتباهات گذشته آموخت و جدی تر وارد دهه ۳۰ زندگیمون بشیم...

سلام من یه ۲۳خردادی هستم ولی خیلی خوسحالم که با شما ادما نفس میکشم

الان که بهار ۹۹ و تجربه میکنم برای شما مینویسم روزگار یکی پس از دیگری غریبانه تر و عجیب تر و سخت تر میگذرد دیگر فقط تنها چیزی که در درونمان زنده مانده ، و چون چراغی در دور دست ها در میان تاریکی ها ، سو سو می زند ، امیدمان است .. روزای روشن خدا حافظ .. خدا حافظ

سختیهای زندگیم خیلی بیشتر از خوشیهای زندگیم بود و هست. فقط و فقط بایه نفر آروم میشم اونم راز و نیاز با خداست که آرومم میکنه

زندگیم برخلاف ارزوهای گذشت.....

مينويسم يادگاري تا بماند روزگاري واقعاً نميدونم از كجاي دلم بايد بگم ، زندگيم بر خلاف ارزوهام گذشت... هميشه اون چيزي كه ما ميخوايم نميشه. خيلي فكرا و ارزوها واسه خودم داشتم اما ورق زندگي يه جوره ديگه برگشت... با يه چشم به هم زدن همه چيز گذشت... زمان منتظر هيچكس نميماند.. به قول باباي خدا بيامرزم كه مي گفت : چه زود دير شد