سلام ۱۶ دی های ۶۴ی، کودکی و نوجوانیم پرپول و مایه نبود، ولی خاطرات زیبایی ازون دوران برام مونده جوری که دوست دارم اون لحظات رو دوباره زندگی کنم. خداروشاکرم منهم مثل قریب به اتفاق دهه شصتی ها مشکلات اون زمان و سالهای بعدشو درک کردم و چشیدم. ولی خدا همیشه حواسش بهم بوده و اگرچه چیزهایی که آرزوش‌ داشتم در زمان خودش بهش نرسیدم ولی مسیری که منو تو اون هل داد میفهمم که به صلاحم بوده و جایی که الان تو زندگیم هستم رو باید قدر بدونم و ناشکری نکنم. کلی آرزوهای خوب برای همه هم تولدی هام دارم . میدونم که اگر فکرتون مثل من باشه شما یک زندگی لاکچری نمیخواهید. بلکه ذهنی سبک و آرام با یک زندگی ساده مثلا در کلبه وسط طبیعت پر از آرامش میخواهید که آرزو دارم بهش دست پیدا کنید. دوستتان دارم お

درود می فرستم به همه هم تولدی های عزیزم.آرزو می کنم شاد و با صفا باشید.من به تازگی با شادی و صفا دوست شدم. و خیلی خوشحالم شادی باشه صفا هم باشه سلامتیتون

سلام خدا را شکر میکنم چرا که گذشته با تجربه ای داشتم سخت بود ولی ارزش داشت خوشبختی الانم را مدیون گذشته هستم ۳ فرزند دارم فکر میکنم هیچ نسلی دیگه خوشی های ما را تجربه نخواهند کرد

روزگار کار خودشا میکنه،و مسیر خودشا میره تعداد محدودی از رفیقام واقعا خوشبخت و از حق اولیه زندگی،یعنی خونه،ماشین،شغل،درآمد متوسط برخوردار هستتند.دهه شصت، یه دنیا حرفه.یک عمر تجربه از فراز نشیب های تند.سخت گذشت.امید که فرزندانمون مثله یه ایرانی واقعی زندگی کنن نه مثل اعراب غرق در توحش. زنده باد ایران و ایرانی

خیلی سرگذشت بدی داشتم حالم اصلا خوب نیست ازکوچکی و جوونی خیری ندیدم همش تو سختی و بدبختی زندگی کردم الانم متهلم و یه دختره ۱۵ ساله دارم هنوزم دارم مثه خر تو زندگی کارمیکنم و میدویم ارزوی خونه و ماشین و یه زندگی مجلل به دلم موند

سالهای بدی داشتم بد پدرومادرم رهام کردن تا۳۳سالگی تنها بود الان متاهلم یه نینی دارم خوشبختم

دوران دهه ی شصتی ها افتضاح بد بود انشالله هیچ نسلی تجربه نکنه

از بچگی که هیچی یادم نمیاد تا ده دوازده سالگی که به سختی زندگی رو گزرونیم.... اینقدر در بچگی واسه پدر ومادر زحمت کشیدیم که الان یام میاد نمیتونم یک هزارم واسه خودم انجام بدم.... حتا اینقدر واسه اینکه بتونم داماد بشم ویه خونه درست کنم تو روستا واقعا ده سال از سن رو هدر دادم... وقتی هم که خونه درست شد و و و.. .... از وقتی هم که داماد شدم وبچه دار شدم دوره جدیدی در زندگی به وقوع پیوست.... تا الانم که یه دونه پسر هشت ساله دارم وداره به مدرسه میره هنوز زنده ام..... وتلاش برای زندگی وزنده بودن.... انشاالله حداقل دوره ای که ما بزرگ شدیم دیگه واسه هیچ نسلیدیگه پیش نیاد....