چقدر سخت گذشت این سال ها و من هم میگم کاش تموم میشد در اولین ۲۹ مهر پیش رو

۲۹مهر ۶۲ که هیچوقت توی شناسنامم ثبت نشد بجاش اخر شهریوره که خاستن زود برم مدرسه و همیشه اندوهگینم من دختر پاییزم

کاش عمر من متولد ۲۹ مهر در ۲۹ مهر امسال تموم بشه

بوی خاک نم زده ظهر باران زده در اواخر تابستان کوچه های خاکی عطر غذای مادر پیچیده در آشپزخانه بازی با مورچه ها مرغ های حیاط خلوت. واقعا. واقعا چقدر زود دیر میشود

هیچی مثل قدیم نشد..حتی آینده ی روشن..هنوزم منتظر سرنوشتم...ومن جا مانده ی ۲۹مهر ۶۲هستم

چقدر زود گذشت ،،یاد همه اون وقایع بخیر ،،یاد اوری که در چه سنی بودم چه اتفاقی توی دنیا اتفاق افتاده بود جالب بود،یادمه دقیق سال اول دانشگاه بودم زلزله بم اتفاق افتاد،،،الان معلم زبان انگلیسی ام ، در انتظار یه نی نی،،برای همه ارزوی سلامتی دارم

خیلی خوب بود مخصوصا اون جوجه رنگی ها من خیییییییلی باهاشون خاطره دارم :)))))

درود گذشته برای من یعنی گم شدن لابه لای دشت های شقایق و بوییدن گل های بابونه، دیدن وکشف کردن کرم های پشمی لابه لای گندم زار و غرق خیالات زیبا شدن . و البته تنبیه های پدرم به خاطر بازیگوشی و تنبلی هایم . اما گاهی تصمیم گیری واقعا برایم سخت بود.صبح ها جلوی کمد لباسی مینشستم و نمی دانستم اول باید مانتو را بپوشم یا شلوار . اغلب به مشکل برمیخوردم . دوست داشتم همه ی کتابهای داستان دنیا را بخرم . دور دنیا را بگردم . نقاشی میکردم . داستان مینوشتم . حالا ... یاد گرفتم برای تصمیم گیری به قلبم گوش کنم . هنوز داستان مینویسم .نقاشی و تصویرسازی میکنم . و هنوز داشتن کتاب یکی از چیزهای قشنگ زندگی من است ..باور دارم دنیا من را همین طور که هستم ، میخواسته . من همینم که هستم ، صلح طلب، ساده، سرخوش، و عاقلی دیوانه . فاطیما قشقایی