سلام...متولد شب یلدای ۶۱ هستم،علی رغم میل باطنیم نتونستم ب تحصیلات عالیه دست پیدا کنم،در کنار پدر و مادری بی نهایت مهربان و اما کم تجربه رشد کردم و با خواهر و برادر کوچکترم کیف دنیا رو کردیم،اما متاسفانه همیشه فقر گاهی کم و گاهی بسیار روی زندگیم سایه انداخته، چه اونموقع ک مجرد بودم و چ الان ک ۲۳ ساله ازدواج کردم و صاحب دو فرزند، ی پسر ۱۷و ی دختر ۱۳ ساله هستم،اما در عوض تمام نداریها چ در خانه پدرم و چ درخانه ی همسرم زندگی پر از عشق رو تجربه کردم.همیشه سعی کردم انسانی باشم خوش قلب و مهربان و تا جایی ک تونستم ب فرزندانم هم اینو یاد دادم...تمام شمارو دوست دارم و براتون بهترینهارو آرزو میکنم...شما هم برای من دعا کنید...

سلام مریم هستم یه یلدایی متولد ۶۱ .تو خانواده مرفهی به دنیا اومدم و بزرگ شدم ولی شدیدا مذهبی …کل زندگی ام خودم نبودم.کل زندگیم نقش یکی دیگه غیر از خودمو بازی کردم چون همیشه تحت فشار بودم همیشه زیر ذره بین پدر و مادرم بودم بچه بزرگ خانواده بودم تمام اشتباهات و زور گویی ها و آزمایشاتشون رو رو من انجام دادن برادر و خواهرم زیر بار حرف زور نمیرفتن و من بچه مهربونه و فداکاره میشدم فکر میکردم خیلی لطف میکنم بهشون که لااقل من اذیتشون نمیکنم ولی بعد دیدم اونها رو بیشتر از من دوست دارن و من فقط نقش خالی کردن عقده هاشون رو خودمو دارم ☹️۲۱ سالگی ازدواج کردم و ۲ تا دختر دارم ولی ازدواج هم به درد من نخورد الانم که یه مضطرب اجتماعی و خانه نشین اجباری ام ☹️کاش بمییرم کاااااااااش

من متولد ۶۱،۳۰ آذر هستم بچه گیم با کلی خاطره های خوب گذراندم دختر خوشبختی بودم بهترین خانواده داشتم ودارم بهترین پدر ومادر بهترین خواهرو برادر ولی در ۱۶ سالگی عاشق پسری شدم ولی خواستگا ر داشتم پدرم به اون داد بیست وچند ساله بازم فکرم پیششه چون اززندگیم راضی نیستم تمام امکانات دارم تا حدودی از خودش راضی نیستم چون عقل درست وحسابی نداره ....

سلام من هم سمیه هستم متولد سی آذر ۶۱ جنوب زندگی میکنم و کودکی و نوجوانی و جوانی سختی رو سپری کردم ولی در کل راضی ام چون همون سختیا منو ساختن الان دانشجوی دکترای عمران هستم و هنوز مجردم شاغلم و پدر و مادرم رو خیلی زود از دست دادم تنها کسانی که ما رو از صمیم قلب دوست دارن خانواده هامون هستن

سلام سمیه هستم متولد ۳۰ آذر ۶۱ الان ۴۰ ساله هستم .مترجمی زبان خوندم .کودکی و نوجوانی خوب و راحتی داشتم در اوایل سال اول ازدواج به بیماری ام اس مبتلا شدم .سالها گذشت و من به لطف خدا تو مسیر آگاهی قرار گرفتم و با انرژی درمانی دارم خوب میشم کم کم .بی نهایت به انرژی مثبت معتقدم همراه همسر و پسرم زندگی میکنم .

سلام خدارو شکر من هم سرگذشت خوبی داشتم و در حال حاضر هم خیلی راضی هستم و دوست دارم زمان کند بگذره و بیشتر با ۲ تا فرشته آسمانی که خدا بهم داده حلما و حوریا عشق کنم و نیز همسر مهربونم باشد که همه از زندگی لذت ببرن

ناهید متولد ۳۰ آذر ۶۱ هستم،خدا رو شکر زندگی خوبی داشتم در حال حاضر خانه دار و مادر دو پسر ۱۸ ساله و ۱۰ ساله هستم همسر خوب و فداکار دارم ،

یلدا شمسی هستم متولد شب یلدا آذر ۶۱ کارشناسی ارشد ریاضی کاربردی هستم قبلا تدریس میکردم ولی الان در خدمت خانواده هستم یک دختر ۱۵ ساله و یک پسر ۷ ساله دارم و یک همسر خوب الحمدلله خدا را شکر

مسعود هستم متولد شب یلدا ۶۱ کودکی همراه با کلی خاطره خوب و بد پر از شیطونی و جنگ و بمب خدا رو هزاران هزار شکر همه چیز عالیه فقط جای پدرم خالیه

من متولد ۳۱ آذر ماه ۳۶۱ ۱ در روستای کهن دشت بزرگ می باشم. در آن سال ها روستاها هیچ امکاناتی نداشتند و خانه ها از سنگ و گل ساخته می شدند هیچ چیز غیر طبیعی در آنها به کار برده نمی‌شد. مادر روستا به ندرت اسباب بازی داشتیم اگر داشتیم خودمان می ساختیم زندگی سخت ولی خوش میگذشت در کنار پدر مادری مهربان و خواهر و برادر آنی با صفا و صمیمی هرچند دعوا میکردیم ولی با هم خوب بودیم تا سال پنجم ابتدایی در مدرسه روستا با بچه های با صفای روستا همکلاسی شدیم و معلم های روستا هم معلم ما بودن کلاسهای مان مختلط بود همه با هم خواهر و برادر بودیم دورانی بود پر ازخاطرات شیرین و به یاد ماندن دوران راهنمایی مجبور به طی مسافت سه کیلومتری میشدیم تا به روستای ظلم آباد برویم از درس بخوانیم

حامدهستم تا۸سالگی بهترینخاطراتزندگیم رو داشتم تا پدرمادرم که معلم هستن ورشکست شدن حتی پول اجاره خونه نداشتیم و زیر زمین مادر بزگم میموندیم.از سال۶۹تا۸۱که پدرم باخرید فروش زمین مولتی میلیاردر شد ولی نوجوانی و جوانی من گذشته بود.دانشگاه عاشق همکلاسیم شدم.بهم نرسیدیم.معلم زبان شدم ۲دختر ویه خانم دارم بادنیاعوضشون نمیکنم.تازه یه باغ و خونه خریدم.ولی با پول خودم.انگار دنیا ماله منه خانمم تونازونعمت نگهم میداره.بیشتر از جونم دوسشون دارم.انگار تورویازندگی میکنم.به حق خالقی خدا آرزو میکنم برای همه جوونها از من بهتر باشه زندگیشون.بدشانس ترینتون درحد من باشید.انشالله بهترینها نصیبتون بشه.هممون یه زمان بدبختی تجربه کردیم.همیشه از خدا هرچی میخوام بهم میده.من خیلی احشاس خوشیختی میکنم.انگار خدا واستاده ببینه من چی میخوام بهم بده.خدایا قسمت همه بکن .....

من دختر 30 آذر61 بچگی سختی داشتم با کلی خاطرات بد همش دعوا و کتک کاری پدر و مادر... نوجوانی با یه اعتماد به نفس پایین در حسرت یه زندگی آروم گذشت جوانیم حروم عشق و عاشقی و خیانت شد 10سال طول کشید تا زخمهای قلبم التیام پیدا کنه توی 31 سالی نامزد کردم که نزدیک عروسی با خیانت طرف بهم خورد حالا 37 سالمه با یک مشت ارامبخش و کلی حسرت سرپام بازم سرم رو بالا میگیرم و با غرور زخمهام رو پنهون میکنم....