زندگی مزخرفی داشتم بچگی و نوجوانی و جوانی همه تباه.نفهمیدم کی ۴۴ ساله شدم.نه شغل درست و درمانی نه شوهری نه گذشته ای نه آینده ای نه دل خوشی نه آرامشی.نسل سوخته ایم که زیر هیاهوی نسل‌های جدید فراموش شدیم انگار هرگز نبودیم

با سرسختی جنگیده ام...و زندگی از دید من نبردی بزرگ است.دوبار ازدواج کردم و الان با پسرم که هفت ساله شده زندگی میکنم.در حال ساخت یک مزرعهء کوجکم.در اثر اتفاقات مختلف جسمم به شدت آسیب دیده و اعتقاد پیدا کرده ام که متولد سیزده فروردین...شاخ ترین قوچ جنگجوی تمام سال است. از اینکه هنوز به سمت تحقق رویاهام حرکت میکنم خوشحالم و هیچ اتفاقی جلوی حرکتم رو به سمت اهدافم نمیتونه بگیره.اولویت اول ما فروردینی ها پول نیست... به اخلاق و صداقت به شدت پایبندیم.و در نهایت سه ساله از تهران فرار کردم و از این‌که از شهر دور هستم هم احساس آرامش زیادی دارم.

خدا رو شکر ، حالم به شدت خوبه ، مسیر رستگاری را یافته ام ، هر روز خداوند مرا بیشتر به حقیقت که بالندگی و تعالی روحم است نزدیکتر می‌کند ، تمام آنچه که آن را سختی مینمایم و من میگویم لطف خداوند باعث می‌شود از این پیله بیرون بیاییم و روزی پرواز را تجربه کنیم، عاشقی را آموخته ام ، ذره ایی دل به این دنیا ندارم ، از هیچ موجودی در این کائنات دلگیر نیستم حتی از آن که به من ستم کرده که میدانم بدون اذن خدا برگی بر زمین نمیفته . دست و دل هر چه تهی تر خوشتر.

من خوشحالم که در این روز به دنیا اومدم روز (طبیعت) وروز تولد حضرت علی (ع)من و همسرم هردو در روز سیزدهم به دنیا اومدیم واتفاقات جالبی برامون در روز سیزدهم به وجود میاد.توصیه میکنم خرافات رو کنار بزارید چیه خوش یمن بودن این روز فکر کنید

من نه دوران کودکی خوبی داشتم نه نوجوانی وجوانی زنی هستم که با وجود خیانت های شوهرم بخاطر دوفرزندم سالها چشمم رو به روی کارها ورفتار شوهرم بستم وتمام عذاب هایی که به من داد تحمل کردم وهمسرم نه تنها سپاسگذار نبود بعداز20سال زندگی رفت وبازنی که 17 سال از خودش کوچکتر بود ازدواج موقت 99 ساله کرد ومن وبچه ها رو ترک کرد من هم از بعداز گذشت یکسال از رفتن همسرم با فرزندانم زندگی میکنم درحالی که خودم از بیماری اعصاب رنج میبرم